تبیین قوانین در ارتباط با اشتغال در گرما ضروری است/ در بی‌تفاوتی کارفرمایان، گرما جان کارگران را می‌گیرد
تغییرات اقلیمی و گرم شدن کره زمین نه تنها تاثیرات متعددی بر زیست بوم انسان‌ها گذاشته بلکه شرایط محیط کار را تحت تاثیر قرار داده است. این روزها، همه به فکر فرار از گرمای جانکاه تابستان و در جستجوی مکانی خنک هستند تا از گزند گرما در امان بمانند. با این وجود، کارگران بسیاری مجبور هستند در زیر تیغ آفتاب کار کنند تا برای تامین معیشت خود دچار مشکل نشوند. شرایط آب و هوایی و شدت گرما نقش بسزایی در وضعیت سلامت نیروی انسانی دارد. دمای طبیعی بدن انسان حدود ۰.۵±۳۷ درجه سانتیگراد است اما کار در هوای گرم و تابش مستقیم نور آفتاب سبب ذخیره شدن گرما و افزایش دمای بدن می‌شود. این موضوع می‌تواند عامل بروز مشکلات جسمانی و حتی مرگ کارگران نیز باشد. گرمازدگی، گرفتگی کرامپ عضلانی و اختلالات عصبی_روانی از عوارض افزایش دمای بدن هستند. کارفرمایان با اقداماتی مثل تغییر ساعات کاری، خرید تجهیزات خنک کننده مثل جلیقه و کلاه‌های مخصوص، تهیه آب و یخ، تعیین زمان تنفس ۱۵ دقیقه‌ای بعد از ۱۵۰ دقیقه کار در ساعات صبح تا ظهر و ۲۰ دقیقه استراحت بعد از ۱۱۵ دقیقه کار در ساعات ظهر تا عصر، می‌توانند نقش بسزایی در جلوگیری از افزایش دمای بدن کار در هوای گرم داشته باشند. بر اساس گزارش‌های منتشر شده، استاندارد و قانونی در سراسر جهان برای اشتغال در گرما و زیر تابش مستقیم آفتاب تعریف نشده است. وزارت کار ایالات متحده در گزارشی نوشت: از ۱۹۹۲ تا ۲۰۱۷، حدود ۸۱۵ کارگر به دلیل گرمای هوا جان خود را از دست داده‌اند و حدود ۷۰ هزار نفر دیگر نیز آسیب دیده‌اند. اگرچه کشورهای دیگر آمار و اطلاعاتی درباره آسیب‌های شغلی و مرگ ناشی از گرمای منتشر نکرده‌اند؛ اما به طور قطع، آنها هم نیروی انسانی خود را از دست داده‌اند. احتمال افزایش مرگ و میر ناشی از گرما در سال‌های آینده وجود دارد زیرا تغییرات آب و هوایی باعث افزایش بی‌رویه دمای هوا می‌شود و طول موج گرما روندی طولانی‌تر خواهد داشت. ۳ کارگر ساختمانی در ایالت «اورگن» ایالات متحده جان خود را از دست دادند؛ مرگ سه کارگر انجمن‌های کارگری را برآن داشته است تا بر ضرورت تبیین آیین‌نامه‌های حمایتی از کارگران تاکید کنند. با این حال؛ اداره ایمنی و بهداشت شغلی آمریکا توصیه‌های ارائه شده از سوی انجمن‌های تخصصی ایمنی و بهداشت را نادیده گرفته و توجهی به نکات ارائه شده نمی‌کند. همچنین استانداردهایی که از سوی سازمان ایمنی و بهداشت شغلی «OSHA» ارائه شده نه تنها مورد تایید مقامات آمریکا قرار گرفته است بلکه کشورهای دیگر نیز تمایلی به اجرا مفاد آن ندارند. «دیوید مایکلز» از روسای اسبق سازمان ایمنی و بهداشت شغلی درباره مسکوت ماندن توصیه‌های ارائه شده می‌گوید: نسبت به تبیین مقررات برای جلوگیری از کار در گرما ناامید شده‌ایم، شرایط آب و هوایی به نحوی پیش می‌رود که باید نسبت به حقوق کارگران و ایجاد شرایط کاری امن‌تر متعهد شویم. وزرای کار کشورهای مختلف باید به موضوع گرما و اشتغال در زیر نور آفتاب توجه کنند. بر اساس ارزیابی خدمات هواشناسی ملی ایالات متحده، در حال حاضر، موج گرما در شهرهای بزرگ این کشور به بیشترین میزان خود از دهه ۶۰ میلادی رسیده است ۱۹۶۰ و متوسط موج گرما ۴۷ روز بیشتر طول می‌کشد. ایالت‌های «فلوریدا» و «تگزاس» که بیشترین کارگران ساختمانی را دارند در معرض آسیب‌های شغلی بیشتری قرار دارند. همین موضوع سبب شده تا سندیکاهای کارگری نسبت به وضعیت شغلی این گروه از کارگران ابراز نگرانی کنند. یک زن کارگر مسلمان درباره وضعیت کارگران ساختمانی در ایالت تگزاس گفت: شغل برای مهاجران مولفه‌ای ضروری است زیرا به تبع آن می‌توانند اقامت و معیشت خود را تامین کنند. اشتغال در صنعت ساختمان‌سازی در دسترس‌ترین گزینه برای مهاجران به حساب می‌آید به همین دلیل نیروی کار خارجی در ساختمان‌سازی به وفور یافت می‌شود اما کارفرمایان تمایلی به ارائه زمان استراحت به کارگران ندارند، در حالیکه بر اساس استانداردهای ایمنی ما باید زمانی برای استراحت و نوشیدن آب داشته باشیم. مشکل ما مهلک است اما کسی به آن توجهی نمی‌کند. بر اساس قانون، کارفرمایان وظیفه دارند تا پرونده پزشکی کارگران را تکمیل کنند تا در صورت نیاز مورد ارزیابی قرار گیرد. بسیاری از مزدبگیران به سوابق پزشکی خود دسترسی ندارند تا بیماری‌های مزمن ناشی از اشتغال در گرما را پیگیری کنند. در دسترس نبودن پرونده‌های پزشکی نه تنها سبب می‌شود تا آسیب‌های شغلی کارگران بررسی نشود بلکه ردیابی و دستیابی به آنان را دشوار می‌کند. در حال حاضر، هیچ اطلاعاتی در مورد تعداد افرادی که در شرایط گرم کار می‌کنند و نمی‌توانند استراحتگاه خود در شب‌ها را برای حفظ سلامت خود خنک کنند، در دسترس نیست. متخصصان بهداشت درباره چگونگی اندازه‌گیری کارگاه‌ها و اعلام دمای استاندارد محیط کار با یکدیگر اختلاف نظر دارند. یک فعال کارگری درباره شرایط کاری مزدبگیران در روزهای گرم سال گفت: گرما نه تنها موجب بیماری‌های جسمی می‌شود بلکه استرس ناشی از کار را نیز افزایش می‌دهد. پس گرما تنها یک مشکل ایجاد نمی‌کند بلکه سنگ‌های ریز و درشتی جلو پای مزدبگیران می‌اندازد. کارگران به دلیل ماهیت سنگین کار در برابر گرما آسیب‌پذیر هستند. فعالیت بدنی باعث خنک شدن بدن نمی‌شود. نتایج گرمازدگی می‌تواند از سرگیجه، تهوع، استفراغ، افزایش ضربان قلب و مرگ متغیر باشد. گرما می‌تواند شرایط تنفسی و قلبی را تشدید کند، و اگر کارگران کم درآمد قادر به استفاده از تهویه مطبوع در شب‌های گرم نباشند، بدن آنها در خواب تحت فشار قرار می‌گیرد و آسیب‌های فراوانی می‌بیند. اگرچه تمامی کارگران با خطراتی روبرو هستند اما برخی از گروه‌های کارگری، آسیب‌های بیشتری را تجربه می‌کنند. کارگران ساختمانی تنها ۶ درصد از نیروی کار آمریکا را تشکیل می‌دهند درحالیکه ۳۶ درصد از کل مرگ و میرهای ناشی از گرمای شغلی برای شاغلان در صنعت ساختمان است. افرادی که در انبارهای سرپوشیده که فاقد تهویه مطبوع هستند یا در کشتارگاه‌ها مشغول به کار هستند، پس از کارگران ساختمانی بیشترین آسیب ناشی از گرما را متحمل می‌شوند. اگر هنگام افزایش دما کارگران در فواصل زمانی مشخص امکان استراحت برای کارگران فراهم شود، به طور قطع می‌توان از جان آنها حفاظت کرد. بنابراین با افزایش تدریجی مدت زمان کار یا شدت کار در دمای بالا، بدن کارگران را به گرما عادت نخواهد کرد و باید زمان استراحتی برای آنها درنظر گرفته شود. کارفرمایان باید شرایط بهداشتی را در نظر بگیرند. به عبارت دیگر، ایجاد شرایط ایمنی در گرمای تابستان اهمیت فراوانی دارد. به گفته کارشناسان تغذیه، کاهش یا از دست دادن ۲ درصد آب بدن سبب می‌شود فرد علاوه بر تشنگی، دچار کم اشتهایی و حالت پریشانی شود همچنین از دست دادن ۳ درصد از آب بدن منجر به بروز ضعف و بیحالی شده و غلظت قند خون بالا می‌رود. اگر میزان از دست دادن آب بدن به ۴ درصد یا بیشتر برسد، بدن با حالت تهوع و ضعف عضلانی، عدم تمرکز، اختلال در کنترل درجه حرارت بدن، تنگی نفس، گرفتگی عضلات، افت گردش خون و نارسایی کلیه مواجه می‌شود. گرمازدگی در سه سطح خفیف، متوسط و شدید ایجاد می‌شود که در موارد شدید می‌تواند منجر به مرگ شود.
